LIHIM NA NAHAYAG; HIWAGANG NABUNYAG!

Ika-apat na Linggo ng Adbiyento (B)

Disyembre 18, 2011

 Mga Pagbasa: 2 Sam 7:1-5.8-12.14.16 / Ro 16:25-27 / Lucas 1:26-38

LIHIM NA NAHAYAG; HIWAGANG NABUNYAG!

Isa sa mga aklat na matamang pinag-uusapan sa Panitikan noong araw ay ang nobela ni Lope K. Santos na pinamagatang BANAAG AT SIKAT. Ewan ko sa inyo kung nabasa ninyo iyon. Ako, hindi! Nagsasabi lang ng totoo … Mahirap basahin ito … una, iisa ang kopya sa aming library … ikalawa, naninilaw na at bawa’t buklat mo, ay tila mapipilas ang mga dahon (o pahina!). Kasama ito sa mga epiko, tulad ng BI-AG NI LAM-ANG, na pamagat lang naman ang pinag-uusapan sa klase. Wala ni isa man sa amin, kasama na ang aming guro, ang nakabasa nito!

Lihim itong nanatiling lihim at nagkukubli sa aming mga guni-guni. Para itong THE DA VINCI CODE … maraming tumuligsa; maraming bumatikos, nguni’t kakaunti ang tunay na nakatunghay at nakabasa.

Pero may gamit ang aklat ni Lope K. Santos (buong-buo lagi kung banggitin sa klase ng Pilipino ang kanyang ngalan!), kahit man lamang bilang pambukas ng pagninilay na ito. Angkop na angkop … tugmang-tugma sa aking paksang napili.

Alin? Anong paksa? Eto … binuksan ng aklat ni Samuel … ang banaag ng kaligtasang unti-unting nahayag simula sa buhay ni David. Si David ay isang talubatang pastol na iniangat ng Diyos upang gumanap sa balakin niya patungkol sa kanyang bayang pinakamamahal. Bumanaag sa buhay ni David ang simulain ng balakin ng Diyos tungkol sa kaligtasan ng sangkatauhan.

Pero, nauuna ako sa istorya … pinangungunahan ko ang hanay ng mga naganap sa pahinang ito ng buhay ni David, isang simple at walang kayang binatilyo, na ang alam lamang ay ang magpastol ng tupa, magpainom sa mga kahayupan, at maghatid sa wastong damuhan upang mabuhay at dumami.

Sa kapayakan at kahirapang ito, sa kawalang-malay at kasimplehang ito namanaag ang bukang liwayway ng kaligtasan. Kay David, na dati ay isang simpleng pastol, na natanghal bilang hari ng mga Judio, nagsimula ang malawakan at malalim na panagimpan ng Diyos para sa kanyang bayang pinili.

Pero tulad ng marami nating politico, at tulad rin ng dating mga simpleng pari na sa sandaling magkaroon ng mitra at bacullum (staff) ay biglang nagbabago, o mga dating simpleng seminarista, na oras maging pari at magkaroon ng dalawa o tatlong letra sunod sa pangalan, ay biglang lumulobo at nagiging mahangin, si David ay biglang naging ampaw na puno ng ere. Nagpasya siyang igawa ng bahay ang kaban ng tipan. Akala niya’y siya ang may tangang pinakamagandang plano sa balat ng lupa. Walang masama, walang lisya sa tama at wasto, walang anumang bahid ng pag-iimbot …

Nguni’t iba ang balakin ng Diyos. Iba ang kanyang iginuguhit na tadhana para kay David. Hindi para sa kanya ang magpasya kung sino ang gagawa ng kung ano. Kaya’t ito ang sinabi ng Diyos sa pamamagitan ni propeta Natan: “Ako mismo ang gagawa ng isang tahanan para sa iyo … Patatagin ko ang iyong sambahayan … magiging matatag ang iyong sambahayan, ang iyong kaharia’y di mawawaglit sa aking paningin at mananatili ang iyong trono.”

Ang lihim na balakin ng Diyos para sa kanyang bayan ay namanaag sa katauhan ni David. Unti-unti at dahan-dahang nahayag ang balak ng kaligtasan, at isang datihang pastol na walang kaya at kapangyarihan ang naging tulay ng magandang balitang ito ng kaligtasan!

Taliwas ito sa ating pang-araw-araw na karanasan. Poder, posisyon, at panggugulang ang natutunghayan natin sa bawa’t araw na ginawa ng Diyos … mula sa may baril, mula sa may trono, at kapangyarihan; mula sa dati-rati ay mga ordinaryong mortal na nagsikap rin at naghirap ring mag-aral ng Balarila at Panitikan (na magpahangga ngayon ay hindi ko pa rin nauunawaan!) Ang mga matitikas na heneral na nagtangay ng daan-daang milyong piso mula sa kaban (hindi ng tipan kundi) ng bayan, tulad ng mga ngayon ay nabubuhay sa karangyaang ilang mga pari at Obispo, ay mga anak rin ng mga simpleng magsasaka, mga simpleng taong nagpundar unti-unti, nagpakahirap at nagsakripisyo, mapag-aral lamang ang kanilang mga anak! Ang mga diumano’y “naglilingkod” na mga tao sa bayan, na ngayon ay nagpapasasa sa yamang hindi nila pinaghirapan, di ba’t sila, tulad mo, tulad ko, ay mga anak-pawis din lamang, at mga taong hindi isinilang na may subong kutsarang pilak sa bibig?

Parang si David, na nakatikim lamang ng kaunting ginhawa ay nag-asal pakawalang timawa kapagdaka.

Masamang balita? Marahil … lalu na para sa mga tinatamaan. Magandang balita? Tumpak, lalu na sa mga dinaplisan at nauulanan ng aking mga pasaring (kasama ako rito, unang-una sa hanay ng mga makasalanan!).

Tutal, di ba’t ito ang  dahilan kung bakit tayo nagtitipon ngayon dito sa simbahan? Di ba’t tayo ay nagsasama-sama ngayon sapagka’t kailangan natin ng kaligtasan at kailangan rin natin ng kaunting tulak upang gampanan ang misyon nating lahat?

Heto ang kaunting tulak … mula kay David na tinuruan ni Natan ng isang malaking dagok sa kanyang kapalaluan. Ang kaligtasan ay kaloob ng Diyos. Hindi ito makukuha sa pa-cute, pagbubuhat ng sariling bangko, at pagtahak sa daan ng kapalaluan. Ito ay nakukuha sa kababaang-loob at kahinahunan, tulad ng numero unong payak at simpleng tao na iniangat mismo ng Diyos upang maging Ina ng Mananakop. Siya ang tunay na banaag at sikat. Siya ang orihinal na nabanaagan ng liwanag ng kaligtasan na si Jesus. Sa kanyang kapayakan, sa kanyang kaamuan at kahinahunan, sa kanyang kawalang paghahangad ng rangya at kapangyarihan, siya ay hinirang ng Diyos upang maging “kaban ng Tipan,” sisidlan ng kabanalan, at tagapagdala ng walang kupas at wagas na Liwanag, si Kristo Jesus, ang Mananakop.

Sa pamamagitan ni Maria, na nabanggit sa ebanghelyo natin ngayon, ang orihinal na “banaag” – ang silahis ng unang liwanag sa madaling araw, ay natunghayan ng buong sanlibutan. Sa pamamagitan niya, ang lubos at taos na SIKAT ng kaligtasan ay nailuwal, naipagkaloob, at naihatid sa taong nabubuhay sa kadiliman ng kasalanan.

Simula kay David, ang lihim ng Diyos ay nagmulang mahayag. Sa pamamagitan ni Maria, ang hiwagang nagkukubli sa kapayakan at kasimplehan at kababaan, ay nabunyag para sa ating lahat na nababalot sa dilim!