Ikatlong Linggo ng Pagkabuhay (A)
Mayo 4, 2014
DOS POR DOS! DISCIPULOS Y SANTOS!
Parang mga tutang sukot ang buntot na naglakad ang dalawang
disipulo, palayo, hindi palapit sa Jerusalem. Talo ang kanilang team. Dinakip
at tinodas ang captainball. Wala na silang coach. Wala na silang dapat pang
hintayin. Tapos na ang laban.
Ito ang kwento sa atin ng pagbasa ngayon.
Dalawang disipulo rin ang dumating sa buhay natin. Isang
matanda na nang mahalal, at isa na batang-bata pa nang naging apostoll na
kahalili ni San Pedro. Ang una ay naghatid ng tuwa at kagalakan at kapayakan sa
mundong naghahanap ng sariwang hangin ng pagbabago. Ang ikalawa ay nagdulot ng
pag-asa, at naghatid sa panibagong pakikibaka sa mundong tila ang nagwawagi ay
ang kawalang pag-asa, at ang kawalang katugunan sa maraming katanungan.
Dos por dos! Tapatan at tugunan! Dalawang discipulos!
Dalawang santos! Dalawang nadala ng kawalang-pag-asa; dalawang naghatid ng
panibagong hangin ng pag-asa.
Mahirap kapag wala kang coach sa buhay. Lalong mahirap kung
ang iyong mentor o coach o captain ball ay tila iniwan ka sa ere. Mahirap kung
ikaw, sa halip na magkaroon ng bagong lakas at tapang, ay nabalutan ng
pagdududa at pag-aagam-agam. Naranasan ko rin ito. Mahirap ang tayo kung ang
Simbahang mahal mo at pinaglingkuran mo ay tila ipinagtatwa ka dahil ang mga
namumuno ay hindi naging ama sa iyo o hindi nagsuporta sa iyo, kundi bagkus
sila pang naging dahilan ng iyong pagdurusa.
Ito marahil ang dinama ng dalawang tumatakas palayo sa
Jerusalem at patungo sa Emaus.
Subali’t ang kwento
ng muling pagkabuhay ay hindi nagtatapos sa daan patungong Emaus. Ito ay hindi
nananatili sa Emaus, kundi sa makalangit na Jerusalem. Ito ang magandang balita
sa araw na ito. Sa kabila ng dalawang nawalan ng pag-asa, ang Diyos, ang ating
captain ball ay nagkalinga. Nagpakita siya. Nakipaglakbay. Nakikain, at
nagpiraso ng tinapay kasama ng dalawang pinanawan ng tuwa at pag-asa.
Ang muling pagkabuhay ay salaysay ng pagkalinga ng Diyos
bilang isang hindi lamang coach o captain ball.
Nais kong isipin na ang tapatan ng dalawang discipulos at
dalawang santos na si Juan XXIII at Juan Pablo II ay tulad ng pagkalingang
ginawa ng Diyos sa dalawang discipulos.
Salamat sa Diyos at ipinagkaloob niya sa mundo ang
kapayakan, kabanalan, at pagiging makatao ni San Juan XXIII. Salamat sa Diyos
at sa pamamagitan ni San Juan Pablo II, ay ipinagkaloob Niya ang kaloob ng
bagong pag-asa sa bayang nalukuban ng pagdududa at pag-aagam-agam.
Maganda ang tapatan ngayon … dos por dos … dos discipulos y
dos santos cara a cara! Harapan! Tambalan! Tularan!
San Juan at San Juan Pablo, ipanalangin ninyo kami!
No comments:
Post a Comment