SA DATING BAGAY, O SA BAGONG BUHAY?

-->

Ikalimang Linggo ng Pagkabuhay (Taon K)

Abril 28, 2013

SA DATING BAGAY, O SA BAGONG BUHAY?

Mahirap makita ang ganda ng bago kundi natin nakita kung ano ang luma. Hindi natin mapahahalagahan ang anumang ginawang bago kung hindi natin nakita kung ano hechura noong luma.

Pangitain ni Juan sa Pahayag ang isang bagong langit at isang bagong lupa. Ano ba ang kahulugan nito para sa atin?

Una … isang pagbabalik-tanaw. Si Pablo at Barnabas as magkasamang nangaral sa Listra at Iconio, sa Pisidia, Pamfilia at Atalia. Ito ang bago. Ano naman ang luma? Di ba’t dati-rati ay isa siyang masugid na tagapag-usig? Di ba’t siya ang kilabot ng mga unang mananampalataya sapagka’t siya ay masipag na tagapagpahirap sa mga tagasunod ng Galileo?

May luma at may bago, at may kakayahan tayong magpanibago. Tulad ni Pablo. Ang lumang Pablo ay taga-usig, nguni’t nang makaranas siya ng pag-ibig at patawad ng Diyos, ay tila bumaba na para sa kanya ang pangitain ni Juan – isang bagong langit at bagong lupa!

Pangitain ni Juan … puno ng pag-asa … puno ng pag-aasam … Ito ang bagong nilulunggati niya. Ano ba ang luma? Heto … nakita niyang nagunaw at nawasak ang lungsod ng Jerusalem, noong taong 70 AD. Nakita niyang nasalaula ang kanilang lungsod na tampulan ng lahat ng kanilang pag-asa.

Puno rin ng damdamin ang turo ni Jesus. Una, nagpaalam siya … “Kaunting panahon na lamang ninyo ako makakasama.” Ikalawa, nagwika siya ng kasukdulan ng pagbabago … ang oras ng pagpapahayag ng karangalan ng Anak ng Tao. Ano ba ang luma? Heto … walang iba kundi ang pagkakanulo sa kanya ni Judas, na sa oras na ito ayon sa ebanghelyo ay lumisan.

Dumadaan tayo sa maraming kalumaan … Ano-ano ba ang mga kalumaang ito? Marami … ang inggit, ang paninira, ang pagkakawatak-watak at kawalan ng kaisahan, ang pag-iimbot, ang pagiging masiba at makasarili … Sa isang salita, kasalanan!

Ito ang mga kalumaan. Ito ang lumang tugtugin ng mga taong nalugmok sa pagkakasala.

Tigib ng pag-asa ang hatid sa atin ngayon ng Panginoon. “isang bagong langit at bagong lupa” … ito ang magaganap at mangyayari pagdating ng tamang panahon. Sa gitna ng kalumaan, sa gitna ng ating kalungkutan sapagkat napakaraming lumang kagawian at estruktura ng kasalanan ang namamayagpag sa lipunan, mag bagong darating ayon sa Panginoon. “At papahirin niya ang kanilang mga luha. Wala nang kamatayan, dalamhati, pag-iyak, at sakit sapagka’t lumipas na ang dating mga bagay.”

Ayaw nyo ba nito? Mawawala ang dating mga bagay. At ano ang daan? Paano natin ito mararating?

Heto ang sabi ng Panginoon … “Mag-ibigan kayo. Kung paanong inibig ko kayo, gayon din naman, mag-ibigan kayo.”

Luma ang hindi magpatawad. Luma ang hindi magmalasakit sa kapwa. Luma rin ang magpahirap sa kapwa. Lumang politika ang bilihan ng boto. Luma rin ang magpaloko sa mga tampalasan at makasarili.

Halina sa bago. Lumisan na sa dating mga bagay. Dumako na tayo sa bagong langit at bagong lupa. “Kung kayo’y mag-iibigan, makikilala ng lahat na kayo’y mga alagad ko.”

Saan ka pa, kapatid? Sa dating bagay, sa bagong buhay?

PANAKA-NAKA; PATUKA-TUKA; PATUNGA-TUNGANGA!

Ika-Apat na Linggo ng Pagkabuhay (K)

LINGGO NG BUTIHING PASTOL

Abril 21, 2013

PANAKA-NAKA, PATUKA-TUKA, PATUNGA-TUNGANGA!

Mahirap ngayon ang makinig. Ang dami mong kalaban. Nandyan ang smartphone, na may mp3 player, na may maraming iba pa. Nandyan ang radyong maingay sa jeep, sa bus, at sa lahat ng restoran na pambata, pang bagets. Mahirap mag pokus. Kabi-kabila ang hila ng ingay, ng balitang ingay pa rin, kundi propaganda.

Sa mundo ng smartphone, madali ang magkaroon ng musikang nasa background, ika nga. Wala kang pinakikinggan, pero laging may musika. At kapag nagustuhan mo ang kanta, saka mo lang titingnan kung sino kumanta, at ano ang pamagat. Shuffle mode, sabi nga nila.

Ganito rin ngayon sa Misa, sa lahat ng simbahan sa buong bansa. Shuffle mode pa rin. Makinig kung kumanta si Father, at nagpakwela … nagpatawa, at inulit ang kwento na alam mo na naman – ang kwento tungkol sa telenobelang napanood ng lahat, o YouTube video na alam na rin ng lahat. Huwag makining kung ayaw mo sinasabi … tulad ng pangaral laban sa aborsyon, o pangaral laban sa same sex marriage, o mga bagay na wala na dapat pakialam ang mga pari, tulad ng premarital sex.

Ganito ang kultura ng shuffle mode … simba panaka-naka … kapag simbang gabi na simbang tabi lang naman … kapag fiesta na simbang ligaw lang naman … kapag Pasko na simbang pasyal lang naman … o kapag kasalan na simbang sosyal lang naman, para makita, para makakita o makasilay, para maging “in” sa samahan … simbang panaka-naka … kumbaga simbang patuka-tuka … o patunga-tunganga.

Ito ang simba ng mga taong ayaw makinig sa Salita ng Diyos (boring!). Ito ang simba ng mga kabataang gusto lamang sumawsaw, kumbaga – konting tuka rito, konting tuka roon – at balik sa celfon kung boring ang pari at walang palakpakan sa misa.

A ver! Tingnan nga natin ang tatlong pagbasa … ang lahat ay walang kinalaman sa panaka-naka, patuka-tuka, at patunga-tunganga!

Ang lahat ay may kinalaman sa pakikinig … nang lubos, nang tunay, at nang buong pagkatao. Ang mga Judio ay patuka-tuka lang ayon sa unang pagbasa. Nang marinig nila ang ayaw marinig, diyan naman sila nag-asal bakulaw at nagtuon ng galit sa mga Hentil. Ang mga Hentil naman ay natuwa at nagpugay sa Diyos sa kanilang narinig!

At ang matindi ay ito … ang mga daang libong mga nakaputi at nakasunod sa Kordero sapagkat nahugasan sila sa dugo ng Kordero. Sila ang nagdusa at nagtiis, dahil sa kanilang pagsunod sa kanilang narinig!

Tayo kaya, ano tayo? Nasaan tayo? Shuffle mode din kaya? Patunga-tunganga sa Misa, habang nagtetext o nag-uusap? Kasi boring si Father?

Linggo ngayong ng butihing pastol – si Jesus. May mensahe siya para sa kanyang tupa … Tayong lahat! Nguni’t may mabubuting tupa na nakikinig, at hindi panaka-naka lamang ang pakikinig. Mayroon rin namang masasamang tupa – ang mga pasaway na kumbaga ay patuka-tuka lamang … nagsisimba pero hindi … nasa may simbahan pero wala … nasa tabihan, nasa tumpukan, nasa daldalan, at nasa lugar kung saan may wi-fi, o kung saan may tinapay na libre … panaka-naka … patuka-tuka … patunga-tunganga.

Sa araw na ito, mamili sana tayo. Shuffle mode? Sige na nga … pasko naman eh… piesta naman eh! “Nakikinig sa tinig ko ang aking mga tupa; kilala ko sila at sila ay sumusunod sa akin!”

Isa lang ang gusto ko ulit-ulitin sa aking mp3 player ngayon … “Kaloob ko sa kanila ang buhay na walang hanggan, at wala isa man ang mapapahamak!” Eto pa … dagdag pa … “Papawiin Niya ang lahat ng luha sa [ating] mga mata!”

Saan ka pa? Makinig na at sumunod na! OK kung tupa niya, at hindi pato at biik ng mga palsong propeta!

Ikatlong Linggo ng Pagkabuhay (K)

Abril 14, 2013

LAB KO ‘TO: AGAHAN SA DALAMPASIGAN!

Masaya sinuman kapag naka libre sa McDonalds, lalu na noong isang araw sa buwan ng Marso kung kailan namigay ng libreng agahan ang McDonald’s. (Puede ring Jollibee!).

Pero palagay ko’y hindi ka magkakandarapa upang humabol sa namimigay ng libreng agahan habang buhay. Ang buhay ay hindi lamang libreng pagkain, o libreng cake sa araw ng iyong birthday, (o libreng korona sa iyong burol!).

Lalong hindi tayo magkakandarapa sa isang magandang pangaral o pananalita lamang. Hindi … hindi tayo maghahabol sa isang ideya, kundi sa isang taong alam nating may malasakit at pagmamahal sa atin.

Tunghayan natin sandali ang naganap sa umagang yaon sa dalampasigan. Hindi pa sumisinag ang araw. Madilim pa at pagod na ang mga mangingisda, sa pamumuno ni Pedro. Magdamagan silang nagsikap at nagpagal, nguni’t walang nahuli. Dumating ang isang akala nila sa simula ay isa lamang taong may magandang mungkahi: “Ilaglag ninyo ang lambat sa kanang bahagi ng bangka.”

Nguni’t namangha sila sa kanilang naging huli – mahigit isang daang mga isda, kung kaya’t hirap silang hilahin ang kanilang huli sa pampang. Medyo ang pokus nila ay ang huli, hindi ang naging dahilan ng kanilang huli. Tanging si Juan, ang pinakabata sa kanila ang nakakilala sa kanya: “Siya ang Panginoon!”

At nagkagulo na sila. Si Pedro na siguro’y naalimpungatan ang unang kumilos. Nag-ayos ng kasuotan at tumalon sa tubig patungo sa Panginoong muling nabuhay, habang ang ibang disipulo ay abalang hinihila ang lambat.

Kung ang akala ninyo ay kababalaghang malaki ang libreng agahan sa pampang, at si Jesus ay nakikain sa kanila, maghintay lamang sa iba pang mga naganap …

Naging tampulan ng atensyon si Pedro. Tanging si Pedro ang kinausap ng Panginoon at pinadaan sa isang masusing pagtatanong nang makaitlong beses: “Simon, anak ni Juan, minamahal mo ba ako?” Tatlong beses ring nagpahayag si Pedro ng kanyang matimyas na pagmamahal. At tatlong beses ring inulit ng Panginoon ang kanyang dapat gawin: “Pakanin mo … alagaan mo ang aking mga tupa!”

Walang sinumang magtatatakbo dahil lamang tumanggap ng libreng filet-o-fish mula sa kaninuman. Walang taong nagiging tapat sa isang ideya, kahit na ang ideyang yaon ay may kaugnayan sa Diyos. Nguni’t ang isang taong nakaramdam ng matinding pagmamahal sa isang tao at tumanggap rin ng isang tungkuling ang nagmahal at minamahal mismo ang nagbigay, ay hindi puedeng manatiling nakatunganga at walang gagawin.

Kikilos at kikilos ang taong tumanggap ng matimyas na pagmamahal. Tatakbo at tatakbo upang tuparin ang utos at kagustuhan ng isang taong nagpamalas ng matinding pagmamahal sa isang taong tulad ni Simon Pedro.

Hindi tayo kailanman susunod sa isang ideya, kundi sa isang taong may pagtingin at pagpapahalaga sa atin.

Noong isang Linggo, sinabi natin na ang muling pagkabuhay ni Kristo ay may kinalaman sa dalawang bagay: ang pagkatanggal ng mga bato sa pintuan ng puntod. Pero hindi lamang batong panangga ang dapat tanggalin, o bato ng pagluluksa o bato ng katamaran o kawalang-pansin. Dapat ring ang buong buhay natin ay masa isang-tabi at mapawi ang lahat ng balakid sa tunay na pagiging disipulo.

Si Pedro ay naging disipulong pinuno ng lahat. At ito ay hindi nangyari dahil lamang tumanggap siya ng libreng agahan sa dalampasigan. Siya ay isang saksi, hindi sa agahan sa pampang, kundi sa pag-ibig sa kanya ng Panginoon, na siyang nag-atang sa kanyang balikat ng pananagutan para sa mga tupa, at upang mangamoy tulad ng tupa, gaya ng sinabi ni Papa Francisco kamakailan.

Wag tayong masiyahan sa libreng sandwich … Wag tayong matuwa na lamang sa pabuyang dumarating panaka-naka. Kailangan natin mag-asal Pedro, na nag-alaga sa mga tupa ng Panginoon!

Hindi lang dapat “lab ko ‘to” ang ating sambit. Lab ko siya! At gagawin ko ang dapat upang maging tulad ni Pedro at tulad niya mismo sa pagmamahal sa kawan! Hindi araw-araw ay libre ang agahan sa McDonald’s, pero araw-araw ay tinatawagan tayo upang maglingkod sa kanya bilang mga pastol tulad niya.

May pagmamahal ka ba sa Diyos? Hali at gumawa … Pakanin, alagaan … ang kanyang mga tupa!

KAGALAKAN, KASULATAN, KAPAYAPAAN!

Ikalawang Linggo  ng Pagkabuhay (K)

Abril 7, 2013

KAGALAKAN, KASULATAN, KAPAYAPAAN!

Ikawalong araw ngayon mula sa Linggo ng Pagkabuhay. Oktaba ng paskuwa kung tawagin. Sa nakaraang Linggo ang bawa’t araw ay parang Linggo ng Pagkabuhay. Iyan ay sapagkat ang Paskuwa ang pinakarurok ng taon ng Simbahan, o taong liturhiko – ang sukdulan ng pananampalatayang Kristiyano na nakabatay sa muling pagkabuhay ng Panginoon.

Sa tatlong pagbasa ngayon, marami ang tinutumbok, pero may ilan na lumulutang kumbaga … malinaw at madaling makita, kumbaga.

Ang una ay ito: ang pagkabuhay ng Panginoon ay nagdulot ng matinding pagbabago sa mga disipulo. Ano-ano ang ating nakikita? Una sa lahat, ay “maraming kababalaghan ang ginawa ng mga apostol.” Pati si Pedro ay naging tulad ng Panginoong nagpagaling ng mga maysakit. Ang hiling ng marami ay ito … na kahit man lamang sana kanyang anino ay tumama sa kanila.

Sa ikalawang pagbasa, ito naman ang bunga para kay Juan … Nang makita niya ang pangitain ng Panginoong muling nabuhay, narinig niya ang utos na “isulat ang lahat ng kanyang nakita.”

Nguni’t sa ebanghelyo, bago nila makita ang Panginoong muling nabuhay, sila ay binalot ng takot at pangamba kung kaya’t nagtago sila sa taas ng bahay. Malinaw na ayon sa ebanghelyo ni Juan, nang bigyan sila ng kapayapaan ni Kristo at ipakita niya ang kanyang mga sugat sa kanila, ang lahat ay napuno ng kagalakan. Ang takot an napalitan ng tuwa, at sila ay pinagkalooban ng kapangyarihang magpatawad ng mga kasalanan.

Iba talaga kapag naging saksi sa isang dakilang bagay!

Mayroong mga karanasang hindi lamang dapat gunitain at balik-balikan. May mga karanasang nagbibigay ng matinding pagbabago sa ating pagkatao. Ito ang pinagdaanan ng mga disipulo. Nang makita nila si Kristong muling nabuhay, ang takot ay naging kagalakan. Ang simpleng pangaral ay naging panawagan upang gumawa ng kasulatan, tulad ni Juan, at ang pangamba ay napalitan ng kapayapaan!

Subalit lahat tayo ay parang si Tomas na hindi kagya’t naniwala. Medyo makunat nang kaunti si Tomas, na ginusto pa niyang makita ang mga sugat, at mahipo ang kanyang tagiliran, tulad natin kung minsan na hindi agad nagtitiwala, hindi agad naniniwala, at pati mga pangako ng Diyos ay pinagdududahan.

Pero may magandang ginawa si Tomas na dapat nating tularan. Kahit absent siya noong unang nagpakita ang Panginoon, pinilit niyang makarating sa sunod na pagkakataon. Patuloy siyang naghanap ng totoo, at hindi nanatili sa kadiliman ng pagdududa. Nakinig siya sa mga kwento ng mga kasamahan at hindi tumalikod sa kanyang pagiging kabilang sa mga disipulo ng Panginoon.

At ito pa ang matindi … Kahit na medyo nagmatigas siya noong una at sinabing hangga’t hindi niya nakikita o nahihipo ang mga sugat ng Panginoon ay hindi siya maniniwala, nang dumating ang Panginoon at nagpakita sa kanila, hindi na niya hinanap ang mga sugat. Hindi na siya nagpumilit na hipuin pa at masdan ang mga iyon.

Nang makita na niya ang Panginoon, isang panalanging puno ng pag-ibig at pananampalataya ang namutawi sa kanyang mga labi: “Panginoon ko at Diyos ko!”

Anong pagbabago ba ang naging bunga ng muling pagkabuhay sa buhay natin? Anong panalangin ba ang puede nating bigkasin bilang saksi ng kanyang muling pagkabuhay?

Tatlo ang naging bunga sa mga disipulo: Kagalakan, kasulatan, at kapayapaan!