ANG AKING PINILI AT KINALULUGDAN!

Pagbibinyag sa Panginoon

Enero 13, 2013

Mga Pagbasa: Is 42:1-4.6-7 / Gw 10:34-38 / Lc 3:15-16.21-22

ANG AKING PINILI AT KINALULUGDAN!

Tapos na ang Pasko. Wala na dapat mga palamuti, mga parol, at lahat ng may kinalaman sa paskong pambata at pangkomersyo. Pero hindi natatapos ang hiwaga ng Pasko – lalu na’t kung ang pinag-uusapan ay ang kahulugan ng pagiging tao ng Diyos tulad natin, upang tayo ay maging Diyos tulad Niya.

Noong isang Linggo, ipinagdiwang natin ang isang aspeto ng hiwaga ng kanyang pagpapakilala sa daigdig – ang Epipaniya. Ngayon, ang ikalawang aspeto ng kanyang pagpapahayag o pagpapakilala ang siya nating pinagninilayan – ang kanyang pagbibinyag.

Pero may kaakibat na kwento ito … Isang kwentong hindi gaanong nabibigyang-pansin – ang kwento tungkol sa isang taong naghatid, nagturo, nangaral tungkol sa kanya, nakakilala, nakakita, nakaunawa, ngunit sa takdang panahon ay kumalas, nagparangya, umurong, upang higit na makilala ang dapat makilala ng madla – ang Panginoong Jesucristo, ang Mananakop at tagapagligtas.

Mahirap para sa ating lahat ang maging supporting actor lang, ika nga. Matindi ang maging taga-dala lamang ng portfolio ng tanyag na tao, taga-paypay lamang kumbaga, at sunud-sunuran lamang sa kung saan pupunta ang mahalagang taong pinaglilingkuran. Hindi natin gusto ang dakilang taga karga lamang ng maleta.

Pero ito ang ginampanan ni Juan Bautista. Ito ang pinanindigan niya at nang dumating ang siyang pinakahihintay, ay hindi siya nag-atubiling magsabi: ‘hindi ako ang Kristo. Mayroong darating na higit na dakila kaysa akin, at hindi man lang ako karapat-dapat magkalag ng sintas ng kanyang sandalyas.”

Ilan sa atin ang nakakakilala ng tama at wasto, at handang bitawan ang pinanghahawakan nating totoo (sa ating akala)? Ilan sa atin ang matahimik at simpleng uurong na lamang sa eksena at hahayaan ang bida ang siyang makita sa gitna ng entablado? Ilan sa atin ang handang magparangya at magbigay, makilala lamang ang tunay na Diyos, ang iisang Diyos, at wala nang iba?

Sabi ng mga dalubhasa sa ating panahon, ang ating henerasyon daw ay gumagawa ng milyon-milyong mga narsisista, mga taong makasarili, at walang iniisip kundi ang sariling ginhawa, sariling kapakanan, sariling larawan at sariling luho. Lubha itong palasak lalu na sa facebook, kung saan wala kang makikita kundi ang walang kupas na kagalingan, walang patid na kagandahan o kagwapuhan ng mga kabataang tila walang kaubusan ang pera at tila laging nasa starbucks at lahat ng kinakain at ginagawa ay naka-post sa facebook.

Gumagawa tayo ngayon ng isang salinlahi ng mga taong puro pagkamakasarili ang natututunan.

Hindi ito ang turo ng araw na ito ng binyag ng Panginoon. Hindi ito ang pakita ni Juan Bautista, at lalung hindi ito ang gusto para sa atin ng Diyos.

Hindi nagdoble-isip ni Juan na magsabi … “Hindi ako ang Kristo.” Nang medyo naguluhan ang mga tao, mga tagasunod niya dahil nakita nilang may marami na ring tagasunod si Jesus, hindi siya nag-atubili… Hindi nagulumihanan, bagkus nagwika: “May darating na higit na dakila kaysa sa akin.”

At bakit higit na dakila?

Siya na sana ang magwika sa pamamagitan ng Kanyang Salita … “ito ang lingkod ko na aking itataas, na aking pinili at kinalulugdan.” Natupad ito sa araw ng binyag ni Kristo kung saan ating narinig: “Ikaw ang minamahal kong Anak; lubos kitang kinalulugdan.”

Lahat tayo ay nag-aasam makita ang Diyos … ngayon pa man, kundi balang araw. Naghahanap tayo kahit man lamang mga tanda na siya ay tunay, at hindi isang kathang-isip lamang.

Sa aking karanasan, laging may nagaganap, nangyayari sa ating buhay na patunay na ang Diyos ay tunay at buhay, at laging tila may nagdadaig na palumpong na nagpapakitang ang Diyos ay naggagabay pa rin ngayon sa buhay nating lahat, tulad nang Siya ay nagpakita kay Moises. Pero, tanging ang may pananampalataya lamang ang nakakakita, at nakakatunghay. Ang lahat ng iba ay walang pansin, walang nakikita, hindi dahil sa hindi totoo ang Diyos, kundi sapagka’t pulpol ang mata nila ng pananampalataya.

Ito ang tanong natin ngayon. Anong uri ba ng salamin ang suot natin at hindi natin nakikita ang pagpapahayag ng Diyos? Diyos baga ang may suliranin o tayo?

Nakita ni Juan Bautista ang Panginoon. Hindi siya nag-atubiling ituro siya sa lahat ng tao: “Narito ang Kordero ng Diyos!” Nang mabinyagan niya si Jesus, narinig niya at nakita ang pahayag mismo ng Diyos Ama: “Ikaw ang minamahal kong Anak; lubos kitang kinalulugdan.”

Ano ang nakikita mo? Meron ka bang napapansin? Meron pa bang dapat hanapin pa bukod sa kanyang ipinangako at natupad na: “Ito ang lingkod ko na aking itataas, na aking pinili at kinalulugdan.”