APOY SA LUPA

Ika-20 Linggo ng Taon K

Agosto 18, 2013

APOY SA LUPA

Kahindik-hindik ang mga balitang dumarating sa atin sa mga nakaraang araw. Isa na rito ang pagragasa ng matinding katiwalian sa libel na hindi natin inaasahan – kung paanong ang kaban ng bayan ay pinaghati-hatian ng mga tampalasan, lalu na’t ang ilan sa mga ito ay tinatawag nating “kagalang-galang” na “mambabatas.”

Nguni’t nakababahala rin sa biglang wari ang mga pagbasa natin ngayon. Nariyan si Jeremias na itinapon sa isang putikang balon, dahil lamang na hindi siya nagsalita ayon sa kagustuhan ng hari, dahil hindi niya sinabi ang gustong marinig ng makapangyarihan.

Narinig rin natin sa ikalawang pagbasa ang tungkol sa pangangailangan “magpatuloy tayo sa takbuhing nasa ating harapan.” Narinig rin natin na dapat natin “iwaksi ang kasalanan at anumang bumabalakid sa atin.”

Pero ang higit na matindi ay ito: apoy raw ang dala ng Panginoon sa mundo, at pagkakawatak-watak sa pami-pamilya saanman.

Tahimik at payapa ang daloy ng tubig kapag malalim ang ilog at walang balakid sa agos. Nguni’t kapag may mga batong bumabalakid sa agos, ang tubig ay nagiging maingay, bumibilis, at rumaragasa. Kung minsan, nasusubok ang tibay at tatag ng bato o ng pader kapag rumagasa na ang tubig. Kung minsan, gusto mo man tumayo at manindigan, ang bilis at dami ng tubig ay kaya kang tinagin at anurin pag nagkataon.

Mahirap ang sumansala sa agos. Mahirap ang sumalungat sa takbo o kalakaran ng lipunan. Kapag dalawang batong buhay ang nag-umpugan, nagkiskisan at nagsalpukan, nagbubunga ito ng mga alipato, mga maliliit na apoy na puedeng pagmulan ng isang sunog.

Walang apoy na magaganap kung walang pagsalungat, kung walang salpukan o balakid. Pero ito ba ang gusto ng Panginoon sa atin ngayon? … ang makisakay na lamang at magpa-anod sa agos? … ang hindi magbigay balakid sa takbo ng masama at di tama?

Masakit ang sinapit ni Jeremias sa kanyang pagsansala. Ipinakain sa balon. Itinakwil. Mahirap ang ipagpatuloy ang takbuhin tungo sa katarungan at kapakanang pangkalahatan. Mas madali ang magpadala. Mas madali ang manatiling bulag, pipi, at bingi sa harap ng mali at hindi makatarungan. Mas madali rin ang magpadala na lamang sa kalakaran at manatiling busal ang bibig sa harap ng katiwalian.

Parang hindi ito ang hamon sa atin ngayon. Ang hamon sa atin ay ang ipagpatuloy ang takbuhin, ang tularan si Jeremias, at ang maghatid ng apoy sa daigdig at hayaang magkawatak-watak ang anuman kung ito lamang ang tanging paraan upang itaguyod ang wasto, ang tama, ang makatarungan, at ang naghahatid sa kabanalan at kapakanang pangkalahatan.

Sabi nga nila, hiwalay kung hiwalay … puti at de color … tama at mali … at maghalo na kung maghahalo ang balat sa tinalupan, kung ito ay kinakailangan! Apoy sa daigdig and hatid sa atin ng Panginoong ating tagapagligtas. At kung ang mga balita ang pagbabatayan natin, ito ang lubha nating kailangan ngayon.