TILA KORDERO SA GITNA NG MGA ASONG-GUBAT

Ika-14 na Linggo Taon K

Julio 7, 2013

TILA KORDERO SA GITNA NG MGA ASONG-GUBAT

Dumarating ba sa buhay ninyo ang pagkakataong pakiramdam nyo para kayong pusa napapalibutan ng mga galit na galit na aso? Hindi rin ba kayo nakakaramdam na sa ilang pagkakataon, para kang isang maamong tupa na napapalibutan ng mga nagngangalit na asong-gubat?

Sumasagi sa buhay ng lahat ang karanasang ito … ang pakiramdam na wala kang kaya; wala kang lakas, at wala kang masyadong magagawa sa sitwasyon, at higit sa lahat, wala kang puedeng ipagyabang, wala ni anu mang maaring ipaghambog o ipagmakaingay kahit man lamang sa mga kaibigan mo.

Mahirap ngayon ang manindigan para sa tama. Ang tama ngayon ay kung ano ang pinagpasyahan ng marami. Ang mali ay nagiging tama, at ang tama ay siya pang itinuturing na mali. Ang tama at mali ay wala sa objetibong pamantayan, kundi nasasalalay sa pakiwaring personal ng tao.

Sa gitna ng kulturang ito, ang manindigan sa tamang moral at ayon sa batas moral ng Diyos ay tiyak na maglalagay sa iyo sa gitna ng mababangis na asong-gubat.

Ito rin ang kapalarang sinapit ni Pablo. Magmula nang tumiwalag siya sa pag-uusig sa Simbahan, naging susun-suson ang kanyang naging problema: pagkapiit, paghahagupit, pagkamuhi ng mga dating mga kakampi niya sa partido.

Wala itong iniwan sa kalagayan natin ngayon. Subali’t kung minsan, mabuti pa kung alam mong ang iyong kaaway ay ang mga antemano ay hindi mo kasamahan sa pananampalataya. Mas matindi at mas masahol kapag ang umaaway o lumalaban sa iyo ay mga kasamahan mo – mga taong nagsasabing sila raw ay sumasampalataya, pero hindi sumasang-ayon sa turo ng Simbahan … mga Kristiyanong parang namimitas ng aratiles sa puno, na pinipili lamang ang mga gusto nila, at itinatapon ang ayaw.

Sa kabila nito, puno ng pag-asa ang unang pagbasa. “Magalak ang lahat, magalak kayo dahil sa Jerusalem, ang lahat sa inyo na may pagmamahal … lahat kayong tumatangis para sa kanya.” “Ikaw ay lalakas at lulusog, sa gayon, malalaman mong akong Panginoon ang kumakalinga sa mga tumatalima sa akin.”

Pag-asa rin ang himig ni Pablo sa kanyang liham sa mga taga Galacia. Sa katunayan, may halo pang konting pagyayabang: “Ang krus lamang ng ating Panginoong Jesucristo and siya kong ipinagmamakapuri.”

May katotohanan ang sabi ni Papa Francisco. Aniya, kung nagiging hindi komportable ang mga tao dahil sa ating pangaral, iisa lamang ang ibig sabihin nito … ginagawa natin ang tungkulin upang mangaral at magpalala sa kanila.

Ito ang aking paghamon sa aking sarili at sa inyo mga kapatid at kaibigan.
Salat na salat tayo ngayon sa konsolasyon at kagalakan dahil sa kasalatan sa wastong pananampalataya at pagtalima. Kulang na kulang ang pagsunod sa kalooban ng Diyos. Kung meron mang marami at sagana ay ito: “Sagana ang aanihin, ngunit kakaunti ang mga manggagawa.”

At lalong magiging kakaunti kung ganitong tila wala tayong ginawang tama sa mata ng tao sa mundong ito ngayon. Sariwain sana natin ang paghamon sa atin ng Panginoon: “Sinusugo ko kayong parang mga kordero sa gitna ng mga asong-gubat.”

Tulad niya … Tulad ni Pablo … Tulad ng lahat ng mga banal. Tandaan lamang: “nakatala sa langit ang pangalan ninyo.” Hindi pa ba sapat ito?