SAMA-SAMA TOGETHER; WALANG IWANAN!

Ika- 29 na Linggo ng Taon B

Oktubre 21, 2012

Mga Pagbasa: Isa 53:10-11 / Heb 4:14-16 / Mc 10:35-45

SAMA-SAMA TOGETHER! WALANG IWANAN!

Hindi mahirap unawain ang kahilingan ng dalawang magkapatid. Ano naman ba ang masama sa kaunting konsiderasyon? Wala namang dapat pagtakhan kung matapos gumanap sa tungkulin, ay kaunti namang konsuelo ang hanap, di ba? Maliit lang naman ang hinihingi ng magkapatid … Baka sakali lang … Kung sakaling lang na magkatotoo ang kaharian mong pangako, maano namang paupuin mo kami sa magkabilang panig ng iyong trono?

Hindi mahirap unawain ito … sapagka’t pati pala sa ebanghelyo ay may political dynasty. Hindi mahirap maintindihan ito, lalu na’t sa bayan nating mahal ay namumugad at naghahari ang iilang mga pamilyang sila-sila lamang ang tila puede at may kakayahang maglingkod sa bayan (daw).

Palasak ito sa ating kalinangan … sa ating kultura … Marami tayong mga kasabihan dito, may luma at malalim, may bago at medyo mababaw: “sama-sama together” … walang iwanan … basta, anuman mangyari, kapit-bisig, tayo-tayo pa rin! Ang saya! Ang saya talaga sa Pinas … pami-pamilya ang tumatakbo .. angkan-angkan, at tila wala na tayong kawala sa pagka-alipin sa ilalim ng kulto ng showbiz at mapanlinlang na mass media … politika batay sa personahe, kultura ng pasabog at pagiging popular … paglilingkod na nasaliwan na ng paghahanap sa sariling pamomosisyon na kinabuliran ng dalawang magkapatid na sina Santiago at Juan!

Pero, teka muna. Ito ba ang tunay na sabi ng mga pagbasa natin? Baka naman namamalik-mata lang tayo. Tingnan natin …

Hmmm … Sa unang pagbasa, medyo naduling ako … hindi ko makita rito ang paghahanap sa sarili. Hindi ko rin makita rito ang kahalagahan ng tarpaulin, ng TV plug-in, ng photo op saanman, kailanman, gulaman! Wala rin dito ang payabangan, ang paramihan ng mga ever-loyal followers at mga alalay. Wala rin dito ang mga juke box journalists na parang mga sirang plakang paulit-ulit ng tuligsa, totoo man o kabulaanan.

Medyo hindi yata ito hiyang sa mga naghahanap mamuno, maglingkod, at humawak ng posisyon at poder sa lipunan. Bakit? Ano ba ang saad ng unang pagbasa?

Tingnan natin … opps! Mali! Walang kita dito. Walang kickback … walang alalay, kundi panay bigay, panay alay, panay hirap … “Ang aking tapat na lingkod at lubos kong kinalulugdan ang siyang tatanggap sa parusa ng marami, at alang-alang sa kanya sila’y aking patatawarin.”

Teka, nasa tama ba akong estasyon? Nasaan na ang mga kamera, ang TV crew, ang mga rah-ray boys and girls? Nasaan na ang kinang, at tanyag, at busilak ng karangyaan? Wala. Wala sa buhay ng tunay na lingkod ni Yahweh!

Epic fail! Sabi nila! Sino ang maghahanap ng paglilingkod na walang kapalit? Sino ang mag-aasam ng pag-aalay ng sariling buhay para sa kapakanan ng iba? Hindi na uso iyan, sabi ng marami. Hindi na nakakatawa ito. It’s not fun in the Philippines!

Vamos a ver todavia un poquito mas … Ano say ng ikalawang pagbasa? Hala! Epic fail pa rin! Dakilang saserdote? Na nagpahirap at nagpakahina, katulad daw natin sa lahat ng bagay? Waah! Wa poise, wa power, walang wala!

Baka naman yung ikatlong pagbasa ay may konting ginhawa… tingnan rin natin…

At dito pumasok ang kwento ng dalawang binatilyong nag-asam ng posisyon … walang iwanan, ika nga natin. Anong sama kung silang dalawa na lamang ang mag-unahan sa trono? Anong sama kung sila na lamang dalawa ang manatiling maging senador habang buhay? Kung di puede, puede rin naman ang anak, ang asawa, ang pamangkin, o inangkin, o kabit o kadouble … sama-sama together, para talagang masaya.

Opps! Epic fail pa rin! Dehins uubra kapatid. Natimbrehan ng Panginoon, at tuloy naboljak sila. “Ang sinuman sa inyo na ibig maging dakila ay dapat maging lingkod.” Gets mo tol? “At sinumang ibig maging pinuno ay dapat maging alipin ng lahat.”

Aray! Ang hirap! Mapait, ito, kuya Cesar!

Tumpak! At pati sa simbahan, pati sa aming mga pari, pati sa mga relihiyoso, ang pangaral ay totoo at makabuluhan, sapagka’t kami man, sabi nga natin noong isang linggo, ay pawang mga tao rin lamang! Hay naku! Ang tao’y marupok, kay daling matepok!

Ito ang magandang balita. Para sa akin, na tulad mo, tulad nyo, tulad ng lahat ay pinagdaanan din ng ambisyon, ng pagnanasa, ng pag-aasam. Matingkad at mapang-akit ang tawag ng katanyagan, ng kapangyarihan, ng kayamanan na kaakibat ng lahat ng ito.

Paalaala lang kapatid. Paalaala rin sa aming lahat na naglilingkod. Hindi ito nakukuha sa tarpaulin. At lalung hindi ito nakukuha sa TV appearances at photo ops. Ito ay pagtalikod sa sarili … paglilingkod na pagiging alipin ng lahat. Epic fail? Hindi. Maraming nauna na … si Lorenzo de Manila … Si Pedro Calungsod … Si Blessed John Paul II … at marami pa. Naghirap sila. Tinanggihan ng marami. Kinutya at nilibak, tulad ng lingkod ni Yahweh. Tingnan natin ngayon kung nasaan sila.

At bago ko nga pala makalimutan … nagbago ang isip ni Santiago at Juan … sumunod rin sila sa bandang huli sa daan ng Panginoon. Bakante ngayon ang posisyon … Ibig mo bang mag-apply? Isipin mong mabuti kapatid. Kaya mob a? Trip mo ba ito? Sa langit, ang kasiyahan ay walang hanggan … masaya, mas masaya kesa sa Pinas. Sama-sama together. Forever. At walang lamangan, walang iwanan! Saan ka pa?