DARATING. DUMATING. NGAYON NA!

Ikatlong Linggo ng Kwaresma (A)

Marso 23, 2014

DARATING. DUMATING. NGAYON NA!

Ni hindi pinangalanan ang babaeng Samaritana. Sino nga ba ang kailangan ng pangalan kung ang masama mong reputasyon ay nauna na sa iyo? Di ba ganyan ang buhay? Kapag napag piyestahan ka na sa tsismis, hindi na kelangang pangalanan pa. Sapat na na ikaw ay tawaging “ basagulero,” “kriminal,” “mandurukot” atbp.

Napagod si Jesus at nauhaw. Umupo sa tabi ng balon, At sa darating naman ang babae. Kinausap ni Jesus. Kapag may awa at habag, hindi na kailangan tanungin kung sino. Kapag gusto mo tulungan ang nangangailangan, hindi na kailangan ng birth certificate. Kapag may naghihintay ng tulong, awa, at kalinga, hindi na titingnan ang ID.

Ganito ang habag ng Panginoon. Alam niya na kailangan ng tulong ng babae. Hindi na mahalagan kung meron siyang voter’s ID. Ganito magmahal ang Diyos. Ganito siya maghatid ng patawad. Hindi namimili. Hindi humihingi ng patunay na ikaw nga ay taga siyudad ng Samaria.

Pero alam niya. Alam rin niya ang ating style. Mahilig magpalusot. Mahilig maghanap ng butas para tumakas. Nagdulot si Jesus ng tubig na buhay, nanatili ang babae sa tubig ng balon. Mababaw. Nagwika si Jesus tungkol sa mga bagay na espiritwal, patuloy na nanatili ang babae sa bagay na makamundo.

Para tayong lahat mga Samaritana. Kapag medyo nasusukol, nagtatanong tayo ng mga tanong na walang kinalaman sa usapan. Napuntirya niya ang tunay at wastong pagsamba. Pero iniwasan niya ang usapin tungkol sa kanyang limang asawa.  Nagwika si Jesus sa tubig na walang hanggan. Nanatili siya sa usapan ng paraan para makapagkabit ng hose para hindi na siya sumalok sa balon.

Mababaw. Mapaglihis. Mapaglinlang … tulad ng mga senador na buking na, pero maraming dahilan, maraming rason, at lalung maraming pinagtututuro, tulad ni Adan at Eba, na walang ginawa kundi magturo at magbintang at ang ahas ang pinagdiskitahan at pinagbuntunan!

Di ba tulad rin tayo ni Moises? Nang nakatikim na ng hirap, uhaw, pagod at gutom sa ilang ay nagtanong nang walang pakundangan sa Diyos: Bakit mo kami dinala rito sa ilang? Ito ba ay para ako at ang lahat ng kasama ko ay mamatay sa uhaw at gutom?

Ito siguro ang dahilan kung bakit nakuha rin ng Diyos na umangal: Kung ngayon kayo ay makikinig sa tinig ko, huwag patigasin ang inyong mga puso!

Pero hindi lahat ay tulad ng mga nagtaingang kawali. Sa Pablo na dati ay Saulo na mabangis na taga-usig ay nakinig sa pamamagitan ng puso at hindi lamang ng kaisipan. Sinabi niya: “Sa pamamagitan ng pananampalataya, tayo ay itinuring na makatarungan at nasa kapayapaan ng Diyos.” Hindi siya nagmatigas. Hindi siya nanatiling sa gawang masama. Nagbalik-loob siya.

Ito ang turo sa atin ngayon. Kahit ang taong walang dangal sa harap ng iba, kahit ang babaeng hindi man lamang pinangalanan ay may dangal sa harapan ng Diyos. Ito ang ipinunta ni Kristo sa lupa. Ito ang kanyang kaloob – kaligtasan.

Kahit na tayo ay mapaglihis, mapanlinlang at matigas ang ulo, mahal pa rin tayo ng Diyos, tulad nang minahal niya ang Samaritana.

At ito ang mahalagang turo niya: Darating ang araw. Dumating Na. Ngayon na.

Huwag na sanang magpatumpik-tumpik pa. Hala … Tayo na’t makinig gamit ang puso, hindi ang isip. Darating ang araw ng kaligtasan. Dumating Na. Huwag magmatigas ng puso at damdamin. Tanggapin ang awa at habag ng Diyos. Ngayon na. Sapagkat ngayon ang tamang oras ng kaligtasan.