Friday, July 19, 2013

PAGLILINGKOD, PAKIKISALAMUHA AT PAKIKIPAGNIIG


Ika-16 na Linggo Taon K
Hulyo 21, 2013

PAGLILINGKOD, PAKIKISALAMUHA AT PAKIKIPAGNIIG

Dakila ang ginawa ni Abraham at ni Sara. Kagya’t nilang binigyan na mainit na pagtanggap ang pangitain ng tatlong lalaking tila papunta kung saan at napadaan sa kanilang bahay. Hindi lang pahinga ang kanilang ipinagkaloob: matabang guya, tinapay, keso at gatas ang kanilang inihain … paglilingkod na higit pa sa isang mamahaling hotel … five-star ika nga.

Dakila rin ang ginawa ng dalawang magkapatid na babae. Si Marta ay hindi magkanda-ugaga sa paghahanda ng makakain. Inilabas ang tagong gamit para sa kanilang bisita, at naging aligaga sa paggawa bilang paglilingkod sa Panginoon. Nguni’t dakila rin ang ginawa ni Maria … naging aligaga naman siya sa pakikinig … sa pakikpagniig … sa pakikisalamuha.

Kelangan pa ba imemorize yan?

Maraming uri ang paglilingkod. Maraming paraan ang pagtanggap. Maraming tipo ng pagpapakita ng pagpapahalaga sa bisita.

Di ba ganuon din tayo? Pag may bisita, may nangangahoy … may naglilinis … may nagluluto … at may GRO! Naalala ko tuloy ang marami kong beses na nagmisa kapag piyesta sa baryo o sa pagtatapos ng Flores de Mayo. Toka-toka sila ng trabaho. Mayroong nakatoka sa pagsundo sa pari. Mayroong naka-toka sa pakikipag-usap sa pari. Pero kalimitan, tig labinlimang minuto lang sila upang ako ay kausapin. Papalit-palit, paiba-iba … kung kaya’t malimit, kapag nagpalit-palit, ay pare-pareho ang tanong ng mga GRO … Saan po kayo naka-assign? Anong parokya po kayo galing? Matagal na po ba kayo doon? At iba pang paulit-ulit na tanong …

At sapagka’t ang karamihan ay parang si Marta na hindi magkanda-ugaga sa paghahanda, malimit na ang oras ng Misa ay … alam nyo na! … nababago, nahuhuli, at laging ang kanilang daing ay ito: “Wala pa ho ang mga sagala!” o kaya, “wala pa ho si Mayor!”

Mahalagang aral ang tatlong pagbasa para sa ating lahat ngayon. Mayroong nagsasabing ang pananampalatayang tunay ay hindi nakukuha sa dasal, kundi sa paggawa ng mabuti. Aanhin mo ang puro dasal at simba, anila, kung wala ka namang nagagawang mabuti para sa ibang tao? Mayroon namang nagsasabing hindi dapat lunurin ang sarili sa gawain, bagkus matutong tumahimik, matutong magnilay, at magmuni-muni o kaya magdasal at magpakabanal!

Nguni’t ang mga pagbasa sa araw na ito ay hindi nagsasabing dapat tayo mamili at sumanib kay Marta o kay Maria, o kay Abraham at kay Sara. Simple lamang ang buod ng tatlong pagbasang ito … Kung ang Diyos ang pag-uusapan, dapat ay ang pinakamaganda ang nararapat … ang pinakamagandang mga pinggan, baso at kubyertos … ang pinakamatamang pakikinig sa kanya at ang wagas na pagkilala sa kanya bilang Diyos.

Sa unang pagbasa, hindi lamang tatlong lalaki ang dumating, kundi isang pangitain … isang pagpapahayag at pagpapahimakas ng Diyos na iisa, nguni’t tatlong Persona. Nakita ni Abraham at Sara ang “pangitain” ng tatlong hindi ordinaryong bisita. At sila ay nagbigay ng karampatang pagtanggap sa pangitaing yaon.

Nakita rin ni Pablo ang katotohanan na nasa kanyang harapan …  “ang hiwaga na mahabang panahong nalihim sa maraming sali’t saling lahi, ngunit ngayo’y inihayag sa kanyang mga anak.”

Nakita rin ni Marta, kung kaya’t naging abala, naging alligaga sa paglilingkod. Tumpak at tama ang kanyang ginawa. Pero nakita rin at nakilala ni Maria, kung kaya’t naging aligaga rin siya sa pakikinig at pakikisalamuha at pakikipagniig.

“Panginoon” ang ginamit na tawag ni Marta kay Jesus. Nakita niya at nakilala niya na ang kanyang bisita ay Diyos, tulad nang nakilala nina Abraham at Sara ang Diyos sa katauhan ng tatlong lalaking dumating sa kanilang bahay.

Dapat tayong matutong maging mga GRO …mga taong marunong GUMAWA kapag Diyos ang nasa ating harapan; mga taong handa ring RUMAMPA kapag Diyos ang ating bisita … mga taong handa ring maging OKRAY kung kailangan, kung ito ay ikaluluwalhati ng Diyos, tulad ng ginawa ni Maria, na nagpakasasa sa salita at pangaral ng Panginoon, habang ang kanyang kapatid ay rumarampa naman sa kusina.

Hala, tayo nang gumawa, rumampa at ialay ang ating Obra-maestra para sa Diyos! Dumating na Siya. Dumarating pa. At darating pang muli sa buhay natin.

No comments:

Post a Comment