Friday, October 17, 2014

CIRO .... SAULO .... SINO?


Ika-29 na Linggo Taon A

Oktubre 19, 2014



CIRO … SAULO … SINO?



Masalimuot ang kasaysayan ng mga Israelita. Masalimuot rin ang pinagdaanan ng mga taong natanghal bilang hinirang ng Diyos. Kung gayon, masalimuot rin ang pinagdaanan nating lahat bilang bagong bayang pinili ng Diyos!



Vamos a ver! … sino sa atin ang isinilang na santito o santita? Malayo ito sa katotohanan. Baka maldito, puede pa. Lahat tayo ay isinilang na nagpoprotesta! Umiiyak … Lahat tayo ay nagpumiglas nang lumabas sa sinapupunan. (Si Juan Bautista nga, sa tiyan pa lang ni Isabel, nag-rally na … nagpumiglas!)



Pero, masdan nyo ang nangyari! Marami sa aking mga tagabasa ay mga taong dating maldito pero ngayon ay santito … at hindi lang sa araw ng Linggo, kundi Lunes hanggang Sabado!  A ver! Sino ba si Saulo? … Maldito na nagsikap usigin ang mga tagasunod ni Kristo! Sino ba si Ciro? Isang emperador ng Persia, na bagama’t gumawa ng isang napakabuting pagpapalaya sa mga Israelita sa pagkatapon sa Babilonia, ay isang walang kupas na politikong ang pakay ay magkaroon siguro ng mga kakampi laban sa kaniyang mga kaaway!



Tingnan nyo si Saulo! Dati-rati’y ang pangit-pangit niya (sa ugali!). Dati-rati’y isa siyang masugid at mabangis na tagapagpahirap sa mga Kristiyano! Pero nang makita niya ang liwanag ay naging ibang tao siya. Nagpalit siya ng pangalan at tinawag na Pablo!



Ito ngayon ang Pablo na punong-puno ng pasasalamat sa Diyos dahil sa “mga gawang bunga ng pananampalataya, mga pagpapagal sa udyok ng pag-ibig, at ang matibay na pag-asa” na ipinamalas ng mga taga Tesalonika!



Sinong may sabing walang kinabukasan ang lahat? Di ba’t di miminsan na nating nabanggit na lahat ng santo ay may nakalipas, at lahat ng makasalanan ay may kinabukasan?



Sinong may sabing wala na tayong kinabukasan sa dami ng mga Cesar na walang ginawa kundi ang magpayaman at manloko sa taong bayan, sa likod ng kanilang hi-tech na pagnanakaw sa kaban ng bayan? Sino ang may sabing hindi dapat tayo magkaroon ng anumang pakikitungo sa mga Cesar, at tumalungko na lamang sa harapan ng altar at hayaan silang magpatuloy sa kanilang maruruming Gawain?



Sino ang may sabing hindi tayo dapat magbayad ng buwis sapagka’t ninanakaw lang naman ng mga tampalasan sa gobyerno? Sino ang nagsasabing ang isang makasalanan ay wala nang pag-asa at wala ka nang dapat asahan pa?



Si Saulo ay isa sa mga ito. Si Ciro ay posibleng may ibang gustong marating sa kanyang pagpapalaya sa mga Israelita. Hindi ko sigurado kung tunay ang kanyang pagmamalasakit sa mga Judio, pero sigurado ako sa isang bagay … na ang Diyos ay nagsusulat ng deretso, kahit sa pamamagitan ng mga baluktot na linya o guhit. Alam ko ring sa kabila ng aking pagkamakasalanan, ay patuloy akong pinagmamamalasakitan ng Diyos, at patuloy na tinatawagan upang matulad kanino? Kay Ciro at kay Saulo … kay Agustin at kay Domingo … kay Ignacio at kay Juanito Bosco … kay Lorenzo Ruiz at kay Pedro Calungsod!



At ito pa ang matindi … Alam ko ring tungkulin kong unti-unting gumawa upang ang mga Cesar sa ating mundo ay mapalitan ng mga tulad ni Ciro, ni Saulo, at nga libo-libong mga banal.



Wag tayong manghinawa. Wag tayo sanang magsawa. Wag sana tayo mawalan ng pag-asa. “Ibigay ninyo sa Cesar and sa Cesar, at sa Diyos ang sa Diyos.”



Pero .. tulad ng ginawa ni Ciro at ni Saulo … inuna nila ang Diyos!



Sino ngayon ang dakila? Si Ciro? Si Saulo? Si Pablo? Gumaya tayo sa “Simbahan sa Tesalonica – mga hinirang ng Diyos Ama at nga Panginoong Jesucristo: Sumainyo nawa ang pagpapala at kapayapaan!”



Sino ngayon ang dapat maging dakila? Walang iba kundi tayo!

No comments:

Post a Comment