Hindi lang daw para sa mga aso ang breeding. [DWBL 1242] Usap Pang Kabataan - May 22, 2015

MAGMAHAL, MANATILI, MAMUNGA!

Ika-anim na Linggo Pagkabuhay (B)

Mayo 10, 2015

MAGMAHAL, MANATILI AT MAMUNGA!

Sabi nila hindi na raw uso ang ligawan ngayon … wala nang pumoporma sa simbahan tuwing Linggo. Pare-pareho na ang mga kabataan at matanda na parang lahat galing o papunta sa beach o sa mall. Pero ayon sa programa sa radio kagabi na pinangunahan ng mga kabataan, meron pa rin daw … kaya lang ay iba na ang pamamaraan … sa social media, sa texting, sa chat, at sa sandamakmak na selfie sa social media.

Hindi kailanman mawawala ang pag-ibig ng tao. Nabuhay tayo dahil sa pag-ibig at lumaki tayo at naging adulto dahil rin sa pag-ibig.

Totoo ito, lalu na’t ngayon ay Mothers’ day. Kung wala kang Nanay na nagkalinga, malamang ay wala ka sa mundong ito.

Pero, kahit na hindi ngayon Mothers’ Day, hindi natin maipagkakaila na ang mga pagbasa ay may kinalaman sa pag-ibig na higit pa sa pag-ibig ng isang Ina.

Ito ang pag-ibig ng Diyos, na naging dahilan na tayo ay nasa mundong ibabaw pa rin … dahilan rin kung bakit nananatili pa rin tayo at sa ating kakayahang itaguyod ang buhay natin at buhay ng iba.

Salamat sa mga Nanay o Ina ng tahanan. Kasama ako sa pagdiriwang ng kadakilaan ng lahat ng Ina, kasama at sarili kong Ina, kahit matagal nang pumanaw!

Pero dakila mang tunay ang Nanay nating lahat, mas dakila ang Diyos na nagmahal sa atin sa mula’t mula pa. Larawan lamang ang pag-ibig ng isang Ina ng pag-ibig ng Diyos, “sapagka’t mula sa Diyos ang pag-ibig.”

Sa maraming ospital sa buong mundo, may mga taong ang trabaho ay kargahin at pasusuhin ang mga bagong silang na sanggol. Sabi ng mga eksperto, sa loob daw ng 48 oras matapos isilang, dapat daw makaramdam ang sanggol na mainit na katawan, upang maunawaan ang pagiging konektado sa isang buhay at tunay na ina.  Maging ang mga sanggol ay nangangailangan ng koneksyon, na panananatili, ng pagiging karugtong ng buhay ng isang ina.

Malinaw ang pahatid ng mga pagbasa sa atin ngayon … Magmahal, sapagkat, minahal muna tayo ng Diyos, at “sapagka’t ang Diyos ay pag-ibig.” Pero hindi sapat na malamang tayo ay minahal Niya. Dapat tayong MANATILI … manatiling konektado sa Diyos.

A ver! Nakakita na ba kayo ng sanga ng puno na nakahiwalay sa puno at patuloy na namumunga? Wala! Walang sanga na hindi konektado sa pinagmumulan ng buhay ang patuloy na mamumunga.

LInggo ngayon ng pag-ibig! Tatlong bagay ang kailangan upang maging totoo ito sa buhay natin: magmahal, manatili, at saka mamunga!

STAY KA LANG KAY LORD, KAIBIGAN!

Ika-5 Linggo ng Pagkabuhay B

Mayo 3, 2015

STAY KA LANG KAY LORD!

Kahit gaano kasama ang tao, may pag-asa pa. Siguro, wala nang hihigit pang patunay itong katotohanang ito sa mismong sarili nating buhay. O di ba? Lahat tayo ay nakagawa nang hindi maganda. Lahat tayo ay nakapagsabi ng kasinungalingan. Ayon sa Banal na Kasulatan, ang lahat ay nagkasala at ang lahat ay hindi makapantay sa luwalhati at kadakilaan ng Diyos.

Sino pa ba ang ating halimbawa sa araw na ito? … Walang iba kundi si Saul, na dati-rati ay tagapag-usig ng mga tagasunod ni Kristo. Oh, ano na siya ngayon? Ayon sa aklat ng mga Gawa, “kasama-sama nila [siya] sa Jerusalem, at buong tapang na nangangaral doon sa pangalan ng Panginoon.”

Tingnan mo nga naman!  … dating pangit ang ugali, ngayon ay masugid na tagasunod ng kanyang inusig at di tinanggap. Ano ang bunga nito? “Naging matiwasay ang simbahan sa buong Judea, Galilea at Samaria. Ito’y tumatag at lumaganap sa tulong ng Espiritu Santo at namuhay na may pagkatakot sa Panginoon.”

Tunay na may bagong buhay maging sa mga taong tila patay, at pumapaslang. Tunay na may pag-asa pa hangga’t may hininga at buhay.

Malalim ang pinaghuhugutang pag-ibig ni Juan. Tinawag niya ang kanyang mga tagasunod na mga “anak.” Hindi lamang yan … tinawag niya rin silang lahat na “mga minamahal” … minamahal ng Diyos at silang pinagkalooban ng dakilang awa at pag-ibig mula sa Kanya.

Marami na akong naging alagang aso. May apat pa ako ngayon. Isang katangian ng aso ay ito … marunong silang dumikit sa kanilang amo, o kung sino man ang nagpapakain sa kanila, ayon sa batas ng kalikasan.

Pero higit pa rito ang tao … marunong mamili, marunong magpasya. At hindi napapako sa madilim na nakaraan … kayang bumangon … kayang magbagong-buhay. Tulad ni Pablo. Tulad ni Pedro. Tulad ng lahat ng mga banal na pawang nagsimula sa mundo na may bahid ng kasalanan, nguni’t napagtagumpayan ang mali, at gumawa nang tama.

Ito naman ang tanong para sa atin ngayon … Kaya ba natin ito? Gets ba natin ang dapat gawin upang makaya ito?

At dito naman malinaw pa sa liwanag ng araw ang dapat gawin … “Manatili kayo sa akin.” “Ako ang puno ng ubas, kayo ang mga sanga.”

Malinaw ito sa kaso ng aso. Wag siyang manatili sa akin, at walang magpapakain sa kanya. Malinaw rin ito sa ubasan. Putulin mo ang sanga at ito ay matutuyot at mamamatay.

Gets nyo na ba?

Kung hindi tayo konektado sa internet, wala kang Clash of Clans. Kung wala kang load, wala kang chat. Kung wala kang service provider, walang silbi ang iyong mamahaling cellphone. Mabuti pa aso. Pag sinabi mong “stay,” stay nga siya. Konektado. Kapiling. Kasama.

Stay ka lang kay Lord! Stay ka lang sa kanyang higit pa sa wi-fi coverage. Si Lord ang web. Ikaw ang device. At kung wala si Lord, wala kang silbi smartphone!

Kapit lang nang matibay, kaibigan! Kailangan pa rin natin ang Panginoon!